Ińsko – wieża widokowa, jezioro, plaża i ścieżka dydaktyczna
Ińsko to mała miejscowość w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, ok. 40 km od Stargardu. Ińsko liczy nieco ponad 2 tys. mieszkańców. Nie byłoby tu nic ciekawego, ot, zwykłe małe miasteczko, gdyby nie jego wyjątkowe położenie na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego nad pięknym jeziorem Ińsko…
Wieża widokowa – Ińsko
Pierwszym z nich jest całkiem nowa, oddana do użytkowania w 2019 roku prawie 30 metrowa wieża widokowa. Budowla ta składa się aż z 8 tarasów widokowych, a najwyższy z nich usytuowany jest na wysokości 25 metrów. Rozciąga się z niego nieziemski widok na całą okolicę. Można podziwiać jezioro Ińsko, Iński Park Krajobrazowy i miasto Ińsko.
Wieża widokowa po zmroku jest podświetlana. Na górny taras wieży można wejść po 160 schodach. Jest też dostępna winda, która zatrzymuje się na dwóch tarasach pośrednich oraz na górnym tarasie. Niestety w czasie pandemii winda jest nieczynna. Wstęp na wieżę jest darmowy. UWAGA! Wieża jest „ażurowa”, więc osoby z lękiem wysokości mogą odczuwać dyskomfort już podczas wchodzenia na górę.
Ścieżka edukacyjna – Ińsko
Tuż przy wieży widokowej zaczyna się bardzo fajna ścieżka edukacyjna. Wiedzie ona wzdłuż linii brzegowej jeziora Ińsko aż do plaży miejskiej przy rezerwacie Kamienna Buczyna. Na trasie rozstawiono wiele tablic informacyjnych z ciekawymi zagadkami i zadaniami dla dzieci. Napotkać też można tu wiaty z miejscem piknikowym oraz drewniane ławki z malunkami roślin i zwierząt występujących na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego.
Ścieżka kończy się w rezerwacie Kamienna Buczyna. Rezerwat leśny został utworzony w 1985 roku, by chronić morenowe zbocza występujące nad jeziorem Ińsko. Rezerwat Kamienna Buczyna zajmuje powierzchnię około 11 ha. Występują tu zbiorowiska lasu bukowego oraz lasu mieszanego.
W pobliżu jest też rezerwat głazów narzutowych. Najwięcej z nich zlokalizowanych jest na wzniesieniu naprzeciwko wyspy Sołtyski. Są to przeważnie 1-1,5 metrowe bloki skalne pochodzenia magmowego przyniesione przez lądolód skandynawski. Owe głazy narzutowe to w większości granity, porfiry, diabazy, gnejsy, dioryty oraz wapienie, kwarcyty i piaskowce.
Plaża i kąpielisko Ińsko
Nad jeziorem Ińskim mieści się piękna strzeżona plaża miejska. Historia tego kąpieliska sięga XX wieku. Warto podkreślić, że wody akwenu w Ińsku mają I stopień czystości, czyli należą do najczystszych wód w Polsce. Dlatego plaża jest chętnie odwiedzana przez mieszkańców całego powiatu i okolic.
Plaża obecnie jest dość sporych rozmiarów (przez lata sukcesywnie ją powiększano), posiada pełną infrastrukturę: duży pomost z mariną, boisko do siatkówki plażowej, toalety, punkty gastronomiczne, wypożyczalnie sprzętu wodnego. Wokoło znajdują się też ośrodki wypoczynkowe oraz prywatne domki letniskowe.
Jezioro Ińsko jest też ochoczo odwiedzane przez nurków. Podobno na dnie jeziora leżą m.in. zatopione samochody: Trabant i Pontiac, radiostacja wojskowa, a nawet biurko z pełnym sprzętem komputerowym, a więc nurkowanie tu jest wielką przygodą…
W dzień, w którym odwiedziliśmy to miejsce, kąpielisko było zamknięte – a zaznaczę, że pogoda była przepiękna. Na plaży można było przebywać, ale obowiązywał (do odwołania) zakaz wchodzenia do wody. Okazało się, że odkryto na dnie jeziora niewybuchy z czasów II wojny światowej i właśnie podjęto próbę ich wyłowienia. Jak widać wody jeziora Ińsko skrywają jeszcze wiele tajemnic…
Ogólnie okolica bardzo nam się podobała. Zachwyciła nas przede wszystkim tutejsza przyroda, przepiękne widoki z wieży widokowej (jak wiecie, ja uwielbiam wieże widokowe) oraz trasa ścieżki edukacyjnej, która wije się tuż przy brzegu jeziora i w większości osłonięta jest starodrzewiem, które doskonale chroni przed upałem nawet w najbardziej gorące dni.
Samochód można zostawić w dwóch miejscach: na płatnym parkingu przy plaży (choć w sezonie może brakować tam miejsc) oraz – tak jak my zrobiliśmy – przy wieży widokowej, jednak stąd trzeba do plaży przejść ścieżką edukacyjną odcinek około 1,5 km, co zajmuje mniej więcej 20-25 min marszu.
Jeśli będziecie kiedyś w okolicy Stargardu polecam zajrzeć do Ińska!