Madera – lewady i szlaki górskie, które zwiedziliśmy

30 grudnia, 20228 stycznia, 2023 Gosia

Madera zaskakuje na każdym kroku. To piękna wyspa na Oceanie Altantyckim skrywająca wiele niespotykanych, tajemniczych i niezwykle urokliwych miejsc. Jednak głównym powodem, dla którego bardzo chciałam odwiedzić Maderę były lewady, a właściwie trekking po lewadach i górskich szlakach.

Madera między innymi słynie właśnie z lewad. A cóż to takiego te lewady?

Otóż lewada (jak podaje Wikipedia) to „rodzaj kanału irygacyjnego typowego dla Madery, portugalskiej wyspy na Oceanie Atlantyckim. Sieć kanałów na Maderze służy transportowaniu wody deszczowej z północy na południe wyspy.”

Na Maderze lewad jest około 200, a ich łączna długość sięga 2500 km! Pierwsze kanały irygacyjne na wyspie powstały w XVI w. i miały za zadanie nawadniać plantacje trzciny cukrowej i bananowców oraz winnice położone po południowej stronie Madery.

Obecnie część lewad wykorzystano do wytyczenia pieszych szlaków turystycznych.

I teraz chciałabym Wam opowiedzieć o kilku trasach, które udało nam się przejść…

Levada das 25 Fontes, PR6

Pierwszą lewadą, którą udało nam się przejść była Levada das 25 Fontes, czyli lewada do 25 źródeł. Szlak ma długość 4,3 km w jedną stronę. Jest to jedna z najpiękniejszych i jednocześnie najbardziej popularnych tras na Maderze.

Szlak rozpoczyna się w Rabacal, na płaskowyżu Paul da Serra. Jest tam dość duży darmowy parking i oznaczenie kilku pieszych szlaków turystycznych, z których jeden prowadzi do owych 25 źródeł.

Jednak najpierw trzeba dojść drogą asfaltową, potem zejść mocno w dół do schroniska i tu już zaczyna się właściwy szlak. Droga jest ciekawa, bardzo urozmaicona, przeplatana pięknymi widokami.

Pokonanie szlaku tam i z powrotem zajmuje około 4 godzin. Trzeba tu zmagać się z różnymi przewyższeniami, a droga niekiedy jest bardzo wąska, tak, że osoby mijające osoby muszą zrobić sobie nawzajem miejsce do przejścia. Czasami przechodzi się nad przepaścią, ale w takich miejscach zawsze jest barierka ochronna. Jednak ogólnie szlak nie jest trudny, aczkolwiek może być męczący 😉

Na końcu dochodzi się do miejsca, w którym jest 25 wodospadów, czyli owych źródeł. Cała trasa to niezwykła przygoda, cudowne zakątki, ciekawe przestrzenie. Nawet nasz Grześ był zachwycony i zafascynowany tym co widzi dookoła i w ogóle nie w głowie mu było narzekanie na długi marsz 😉

Levada do Risco, PR6

Ta trasa zaczyna się w pierwszym odcinku drogi szlaku, o którym wspomniałam powyżej. W pewnym momencie jest drogowskaz do Risco.

Ten odcinek nie jest ciężki, szlak jest bardzo przyjemny, płaski.

A na końcu czeka na nas piękny wodospad! Ten szlak, w porównaniu do poprzedniego nie jest tak popularny. My w zasadzie nie spotkaliśmy tu nikogo 🙂

Oba szlaki polecam zrobić za jednym razem. I nawet jak się jest zmęczonym po przejściu pierwszej lawady, to warto zahaczyć jeszcze o tą drugą, bo przejście nią to czysta przyjemność!

Pokonanie obu tras przedstawionymi lewadami zajęło nam w sumie około 5 godzin. To była naprawdę cudowna wycieczka! Będąc w tych okolicach warto zajrzeć w jeszcze jedno niezwykłe miejsce…

Vereda do Fanal, PR13 – Las wawrzynowy Fanal

Las Fanal zlokalizowany jest na górskim płaskowyżu Paul da Serra w północno-zachodniej części Madery. Od opisanych wcześniej szlaków to zaledwie ok. 15 min drogi. Miejsce to znajduje się około 10 km na wschód od miasta Ribeira da Janela, na wysokości 1150 m n.p.m. Las Fanal w 1999r został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Tu też jest bezpłatny parking oraz zaplecze sanitarne (toalety) i miejsca piknikowe.

Przez las wawrzynowy prowadzi szlak, ale klimat tego miejsca można poczuć już po wyjściu z samochodu. Przez większość dni panuje tu niesamowity mroczny klimat za sprawą gęstej mgły, która często osadza się na tym terenie. Jest tu niemal baśniowa, tajemnicza atmosfera. Piękna zieleń, rześkie powietrze i gęste mgły dodają temu miejscu niezwykłego uroku i tajemniczości. Byliśmy tym zauroczeni, aż nie chciało się stąd odjeżdżać 🙂

Okolica lasu Fanal słynie również z tego, że można tu spotkać dzikie krowy, które pasą się na tym niezwykłym terenie.

Miejsce naprawdę warte zobaczenia!

Levada dos Balcões, PR 11

To dość krótka lewada, bowiem szlak liczy tylko nieco powyżej 1,5 km w jedną stronę. Nie jest wymagający ani trudny, ot taka przyjemna wycieczka 🙂 . Trasa Vereda dos Balcões rozpoczyna się w górskiej miejscowości Ribeiro Frio leżącej po wschodniej stronie wyspy.

Samochód zostawiliśmy na poboczu drogi i dalej poszliśmy wg drogowskazów. Ten krótki szlak prowadzi do lewady Serra do Faial, na punkt widokowy Balcões z przecudownym widokiem na dolinę Ribeira da Metade.

Po drodze przechodzi się obok małej urokliwej knajpki prowadzonej przez tutejszą rodzinkę. Przemiły właściciel, pyszne jedzonko i ciepła atmosfera tego miejsca skłoniła nas do zatrzymania się tu na niewielki posiłek 🙂 . Bardzo polecamy to klimatyczne miejsce!

Cała wycieczka zajęła nam około 2 godzin, więc tą atrakcję warto połączyć ze zwiedzaniem innych ciekawych miejsc wschodniej Madery.

My to połączyliśmy między innymi ze szlakiem na półwyspie Św. Wawrzyńca…

Vereda da Ponta de São Lourenço, PR 8

Ponta de Sao Lourenco – Półwysep św. Wawrzyńca to najbardziej wysunięty na wschód punkt na Maderze. Panuje tu zupełnie inny klimat, niż w pozostałych częściach wyspy – jest bardziej sucho i zdecydowanie cieplej. Krajobraz przypomina tereny pustynne, wręcz księżycowe 😉

Ten szlak jest jednym z bardziej zjawiskowych tras trekkingowych na Maderze. Trasa liczy nieco ponad 4 km w jedną stronę i wiedzie wierzchołkami wzgórz z cudownymi widokami. Za każdym zakrętem, za każdą górką czekają nowe przepiękne widoki i nowe doznania 🙂

Aż dech zapiera!

Na Półwysep warto poświęcić kilka dobrych godzin, gdyż większość czasu zajmuje zachwycanie się okolicą, podziwianie wyjątkowych widoków oraz robienie zdjęć. Trasa nie jest wymagająca, jednak trzeba nastawić się na dłuższą wędrówkę.

Na miejscu jest oczywiście bezpłatny parking, a tuż za nim rozpoczyna się szlak. Do tego miejsca dojeżdża też autobus z Funchal, więc posiadanie auta nie jest konieczne 🙂