Poznański Szlak Legend dla dzieci

Poznań, to miasto w którym mieszkamy, żyjemy praktycznie od urodzenia. W Poznaniu urodziły się nasze dzieci, tu chodziły do przedszkoli, szkół. Wydawałoby się, że to miasto znamy już od poszewki, bo przecież wielokrotnie zwiedzaliśmy jego główne punkty, zabytki, muzea, parki, skwery i inne miejsca. Jednak nigdy do tej pory nie mieliśmy okazji doświadczyć Poznania poprzez legendy, a Poznański Szlak Legend dla dzieci nam to umożliwił.

Co to jest Poznański Szlak Legend dla dzieci?

To po prostu gra miejska, czyli trasa do zwiedzania Poznania z dziećmi. Poznański Szlak Legend można przejść indywidualnie lub większą grupą w wybranym przez siebie czasie. Ta nietuzinkowa trasa ma długość około 2,5 km, a do jej przejścia potrzeba około 1-3 godzin (nam to zajęło troszkę więcej 😉 ).

Do odbycia gry konieczny jest folder, który można otrzymać w Bramie Poznania lub pobrać ze strony internetowej z zakładki „skarbiec”. Potrzebny jest również telefon z dostępem do Internetu oraz ołówek/długopis do wpisywania haseł. Wszelkie wskazówki opisane są dokładnie w folderze i należy postępować zgodnie z tym, co tam przeczytamy.

My dodatkowo byliśmy wyposażeni w książkę: „Koziołki, rury i czarcie ogony”, która pomogła Grzesiowi w zilustrowaniu słuchanych podczas drogi legend.

Trasa gry

W otrzymanym folderze jest wydrukowana dokładna mapka całej trasy z zaznaczonymi 10 punktami, z którymi związane są zagadki do rozwiązania. Każdy punkt ma też swoją legendę. Szlak zaczyna się przy amfiteatrze w Starym Korycie Warty, a kończy się na Placu Wolności.

Zabawa polega na tym, by:

– po pierwsze, znaleźć zaznaczony na mapie punkt
– po drugie, rozwiązać poprawnie zagadkę i wpisać hasło w odpowiedniej rubryce
– po trzecie, odsłuchać właściwą legendę

Po przejściu całej trasy należy rozwiązać hasło główne!

Poznański Szlak Legend dla dzieci okazał się fantastyczną przygodą dla całej naszej rodziny. Zabawę zaplanowaliśmy w dniu imienin naszego siedmioletniego syna Grzesia, więc na zwiedzanie wybraliśmy się rodzinnie.

Ze względu na to, że szlak zaczyna się i kończy w różnych miejscach Poznania postanowiliśmy pojechać się do centrum środkiem komunikacji miejskiej. Spacer rozpoczęliśmy na przystanku „0”, tzn. na placu zabaw Wartofrajda w Starym Korycie Warty, gdyż całkiem niedaleko jest pierwszy punkt z mapy.

Pogoda nam dopisywała, było ciepło i słonecznie, więc spacer po Poznaniu był dla nas czystą przyjemnością. Grześ bardzo zaangażował się w poszukiwanie kolejnych przystanków wskazanych na mapie, a także w odgadywanie zagadek. Najbardziej jednak podobało mu się słuchanie legend i jednoczesne oglądanie obrazków w książce.

Muszę przyznać, że dzięki grze, także my dorośli inaczej spojrzeliśmy na nasz dobrze już przecież znany Poznań. Odkryliśmy szczegóły, których wcześniej nie zauważaliśmy, a także poznaliśmy legendy, których nigdy wcześniej nie mieliśmy okazji słyszeć.

Poznański Szlak Legend wiedzie przez Stare Miasto, a więc także przez Stary Rynek. Można więc sobie spróbować zaplanować czas w taki sposób, aby być pod Ratuszem o godz. 12:00 w południe. Wówczas będzie dodatkowa atrakcja dla dzieci.

Jeśli mamy więcej czasu warto też podczas spaceru zajrzeć do wieży na Wzgórzu Przemysła. My niestety już nie daliśmy rady tego zrobić, ale obiecaliśmy Grzesiowi, że wkrótce się tam wybierzemy.

Na koniec dodam jeszcze, że Poznański Szlak Legend dla dzieci przeznaczony jest dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat. Jednak myślę, że zarówno młodsze pociechy, jak i starsi miłośnicy przygód również będą się świetnie bawić.

Podczas wędrówki na pewno zgłodniejecie, więc proponuję aby zabrać ze sobą coś do jedzenia i picia lub zaplanować przerwę i iść się najeść do jakiejś knajpki na Starym Mieście (my tak zrobiliśmy 😉 ).

Podsumowując:

Poznański Szlak Legend to super przygoda i zabawa, a także fantastyczny pomysł na wspólne, aktywne spędzenie czasu. To także doskonała forma edukacji dla całej rodziny. Założę się, że nie znacie tych wszystkich legend o Poznaniu 😉 To fajny sposób na pokazanie dzieciom (i nie tylko) Poznania i jego ciekawych zakamarków, na odkrywanie tego, czego sami nie widzieliśmy lub nie wiedzieliśmy, na wzbudzenie u dzieci ciekawości poznawania. Dlatego gorąco zachęcam i polecam!