Wróżby i zabawy andrzejkowe dla dzieci
W dawnych czasach wróżby i zabawy andrzejkowe przeznaczone były wyłącznie dla niezamężnych panien i miały charakter matrymonialny. Dziś imprezy andrzejkowe to ostatnia okazja do hucznej zabawy przed adwentem. Wróżby odprawia się w wigilię św. Andrzeja, czyli w nocy z 29 na 30 listopada.
Jest to też świetna sposobność, aby zorganizować zabawę dla naszych pociech. Kilkulatki na pewno z przyjemnością się zaangażują w przygotowane przez nas tajemnicze, pełne magii, ciekawe i czasami śmieszne atrakcje.
Najbardziej znaną wróżbą, bez której nie może się obyć żadna zabawa andrzejkowa jest oczywiście lanie wosku. Polega ona na przelaniu roztopionego wosku przez dziurkę od klucza do naczynia z zimną wodą. Z powstałego w ten sposób kształtu odczytujemy przyszłość. Wosk przelany do wody przez klucz symbolizuje poznanie tajemnic naszego życia i oczyszcza ze złej energii.
Zabaw i wróżb andrzejkowych jest cała masa. Wystarczy poszperać w Internecie. Ja wybrałam kilka pomysłów, które można zastosować na imprezach z kilkuletnimi już dziećmi. Oto one:
1. KUBECZKI ANDRZEJKOWE
• Wersja 1 – 5 kubeczków, pod każdym z nich schowany inny przedmiot. Dzieci wybierają kubek:
– pierścionek – wyjazd do krainy złota Eldorado
– kluczyk – nowy, piękny domek
– pieniążek – bogactwo
– cukier – słodkie i wesołe życie
– autko – podróż w nieznane
• Wersja 2
Należy przygotować cztery kubeczki. Tak, żeby uczestnicy zabawy nie widzieli, na stoliku pod jednym z nich kładziemy obrazek – symbol zakonnego życia, pod drugim monetę – na znak przyszłego majątku, pod trzecim obrączkę – symbol szybkiego zamążpójścia. Pod czwartym nie kładziemy nic – to przepowiednia staropanieństwa (starokawalerstwa). Następnie losujemy kubeczki i z bijącym sercem odkrywamy co się pod nimi kryje…
2. ANDRZEJKOWA WRÓŻBA Z MONETĄ.
Każde dziecko dostaje grosik i ustawia się w kolejce, wymyśla sobie jakieś życzenie. Następnie tę monetę rzuca z pewnej odległości do miski. Jeżeli moneta wpadnie do naczynia, życzenie się w tym roku spełni. Będziesz potrzebować: grosze lub inne małe monety, nieduża miska.
3. ANDRZEJKOWE WYŚCIGI BUCIKÓW
Będziesz potrzebować po jednym bucie każdego z uczestników zabawy 🙂 . Od najbardziej oddalonego od drzwi miejsca sali/pokoju zaczynamy ustawiać buty jeden za drugim tak, żeby pięta jednego, dotykała przodu drugiego. Buty ustawiamy wzdłuż ściany, w kierunku drzwi, te z końca „kolejki” przekładamy na początek. Tej osobie, której but pierwszy „dotrze do mety” i przekroczy próg, spełni się największe marzenie.
4. ZABAWY ANDRZEJKOWE ZE SZNURÓWKĄ
• Czyja sznurówka jest najdłuższa. Do pudełeczka, koszyka lub reklamówki wrzucamy, uprzednio wyciągnięte z dziecięcych butów, sznurówki. Jeśli dzieci nie mają sznurówek w butach (bo obecnie już rzadko się je stosuje w dziecięcych bucikach), to można wcześniej przygotować kolorowe sznureczki. Każde z dzieci wyciąga po jednej sznurówce, a następnie porównujemy ich długość. Ten maluch, który wyciągnie najdłuższy sznurek, urośnie największy. Musisz jednak pamiętać, żeby wśród sznurówek nie znalazła się jedna bardzo króciutka, żeby nie zrobić któremuś z dzieci przykrości.
• Najdalszy rzut sznurówką. Zabawa ta polega oczywiście na najdalszym rzucie sznurówką. Aby jednak wszystko przebiegało sprawiedliwie, należy ustawić maluchy w szeregu na linii startowej, z której będą musieli wykonać swoje rzuty. Ten, kto rzucił najdalej, również w życiu zajdzie najdalej – będzie sławny i bogaty.
• Sznurówkowe literki. Każde dziecko musi rzucić swoją sznurówką za siebie, przez lewe ramię. Jeżeli sznurówka ułoży się w kształt, podobny do konkretnej litery alfabetu, wówczas będzie ona pierwszą literę imienia najlepszego przyjaciela. Jeżeli znak na podłodze nie przypomina litery, można wówczas powtórzyć rzut.
A dla nieco starszych dzieci:
5. WRÓŻBA „ROZBITE SERCA”
Ta wróżba bardziej przypomina zabawę, dlatego szczególnie polecamy ją, jeśli w wieczór andrzejkowy zaprosicie do siebie kilku znajomych. Wytnijcie z kartonu lub brystolu serca, powinno ich być dwa razy mniej, niż osób biorących udział w zabawie. Każde z serc trzeba „rozbić” w sposób charakterystyczny, czyli przeciąć je na połówki zygzakiem, falką itp. Przy czym warto zaznaczyć żeńską i męską część serduszka. Gotowe połówki trzeba dokładnie wymieszać i wręczyć każdemu z przychodzących gości. Gdy wszyscy będą na miejscach, pary z „rozbitych” serc mają się połączyć (przynajmniej na ten wieczór).
6. ANDRZEJKOWA NUMEROLOGIA
Przy okazji wróżb andrzejkowych można poćwiczyć… matematykę! Każde dziecko oblicza swoją urodzeniową cyfrę (data urodzenia 29.12.2012: 2+9+1+2+2+0+1+2 = 19 = 1+9 = 10 = 1+0 = 1) .
Wróżka odczytuje charakterystykę każdej cyfry:
„1” Cichy i spokojny, ale też sumienny i obowiązkowy. Kiedy już wybierze zamierzony cel, dąży do niego wytrwale. Nie sprawia problemów wychowawczych, starannie prowadzi zeszyty, pilnie notuje wiadomości, zawsze ma odrobione lekcje. Uczeń idealny! Lubiany przez nauczycieli za sumienność, nie lubi jednak robić więcej niż musi. Bardzo często „Jedynki” mają uzdolnienia artystyczne.
„2” Dobry uczeń. Łagodny, uprzejmy, ale skryty, żyjący często w świecie własnych planów i marzeń. Szkoła nie jest jego pasją, ale nie ma żadnych problemów w nauce, a dzięki wrażliwości i miłości do czytanie, najlepiej czuje się na przedmiotach humanistycznych – języku polskim i historii. Nie ma wielu przyjaciół i chodzi własnymi drogami, ale dla osób, które wzbudzą jego zaufanie jest bardzo koleżeński i uczynny.
„3” Klasowa gaduła . Zadaje mnóstwo pytań, bierze udział we wszystkich dyskusjach. Ciekawski i dociekliwy i zawsze uśmiechnięty, co owocuje sympatią kolegów i nauczycieli. Ci ostatni zwykle starają się utemperować jego szaloną naturę, zwykle bezskutecznie… Interesuje się nowymi technologiami, ciekawostkami, wszystkim co intrygujące i tajemnicze. „Trójkę” charakteryzuje doskonała pamięć i zdolności aktorskie.
„4” To osoba dobra, myśląca, obdarzona zdrowym rozsądkiem i lubiącą ruch na świeżym powietrzu. W szkolnych murach nie czuje się najlepiej, ulubionym przedmiotem jest wychowanie fizyczne. Elokwencja i bystrość sprawiają jednak, że wszelkie testy i egzaminy zaliczają bez problemu. Otwarte na ludzi i koleżeńskie, szybko zyskują sympatię kolegów i nauczycieli. Są wrażliwe na zło i krzywdę – chętnie pomagają w schroniskach dla zwierząt, dbają o czystość środowiska.
„5” Szkolny łobuziak, który zrobi wszystko, żeby w szkole się nie nudzić. Osoba ruchliwa i uparta, ale inteligentna i wszechstronnie uzdolniona. Jeśli lubi jakiś przedmiot, poświęca się mu całkowicie i osiąga doskonałe efekty, także na konkursach i olimpiadach. Ma oryginalne poczucie humoru, potrafi stworzyć karykaturę kolegi czy nauczyciela. Lubiany, wszędobylski i energiczny.
„6” Uczciwy, skromny, towarzyski i otwarty na innych. W klasie unika spięć i konfliktów. Nauka to dla niego przyjemność, choć często towarzyszą jej stresy „przedsprawdzianowe”. Posiada poczucie obowiązku, nie skuszą go wagary czy psikusy robione kolegom i nauczycielom. Wszystko co robi, wykonuje z pasją i zaangażowaniem. Jeśli jednak przedmiot go nudzi, to za nic nie będzie chciał się go uczyć.
„7” Uczy się sumiennie, ale nie dla stopni i wyróżnień, wybiera sobie ulubione przedmioty i na nich skupia całą uwagę. Ma naturę samotnika, nie lubi szkolnych imprez ani publicznych wystąpień. Nauczyciele doceniają go za obowiązkowość i upór w obronie własnych poglądów, przyjaciele – za lojalność i wierność.
„8” W życiu i szkole kieruje się emocjami. Do nauki podchodzi z pasją, wszystko go interesuje, jest ambitny i dociekliwy. Bierze aktywny udział w życiu szkoły, działa w samorządzie, chętnie wyjeżdża na szkolne wycieczki, rajdy, pomaga w ich organizacji. Nie lubi jednak rywalizacji, dlatego zawody sportowe nie są jego mocną stroną. Jest bardzo krytyczny wobec siebie i niepowodzenia szybko go zniechęcają.
„9” Ambitny i zdolny. Uwielbia być w centrum uwagi, chciałby być klasowym przywódcą i we wszystkim być najlepszy. Lubi szkołę, bo może się w niej wykazać, zabłysnąć polotem i inteligencją. Bierze udział we wszystkich apelach i uroczystościach, dobrze się uczy i uwielbia poznawać nowych ludzi. Jest uczynnym kolegą, pomaga słabszym, mimo zabiegania zawsze znajduje czas na rozmowę.
7. WRÓŻBA Z KOLORAMI
Ze szklanego naczynia uczestnicy zabawy losują jeden z kolorowych kartoników. Po wylosowaniu pokazują go wróżce, która odczytuje wróżbę.
Kolor zielony – spełnią się Twoje marzenia
Kolor szary – smutek
Kolor fioletowy – czeka Cię kłótnia z bliska osobą
Kolor żółty – uważaj – zazdroszczą ci sukcesów
Kolor biały – szczęście
Kolor czerwony – jesteś lubianą osobą
Kolor czarny – pech
Kolor niebieski – powodzenie.
8. WRÓŻBA „IMIONA Z SERCA”
Inna wróżba polega na napisaniu imion na dużym sercu wyciętym z kartonu lub papieru. Po jednej stronie piszemy imiona męskie. Ktoś musi stanąć naprzeciwko osoby, która sobie wróży i trzymać kartkę z nie zapisaną stroną skierowaną do wróżącej osoby. Wróżący nakłuwa szpilką papier, a przekłute imię będzie imieniem przyszłego partnera.
Podczas andrzejkowej zabawy pamiętajmy w stworzeniu klimatu tajemniczości i magii. Do tego mogą nam się przydać odpowiednia muzyka, świece, zasłonięte okna (koniecznie przygaszone światło), strój wróżki, lampiony, różdżka, itp.
Miłej zabawy 🙂