Park Wilsona w Poznaniu
Odkąd sięgam pamięcią Park Wilsona był jednym z moich ulubionych parków w Poznaniu. Tutaj często przychodziliśmy z mamą, jak byliśmy dziećmi, tutaj również przychodziłam i przychodzę od czasu do czasu ze swoimi synami.
Park Wilsona w Poznaniu to idealne miejsce na spędzenie kilku chwil na łonie natury, gdy nie bardzo można wyjechać z miasta gdzieś dalej. Trzeba przyznać, że jest to bardzo klimatyczne miejsce, ma w sobie to coś… Mam do tego parku duży sentyment…
Trochę historii
Park Wilsona nie zawsze miał taką nazwę. W czasie PRL-u nazywał się Parkiem Kasprzaka, w 1990 roku powrócił jednak do swojej pierwotnej nazwy.
Park Wilsona w Poznaniu jest jednym z najstarszych parków w mieście. Znajduje się na Łazarzu, niedaleko dworca zachodniego. Jego początki sięgają aż 1834 roku, kiedy to założono w tym miejscu szkółkę drzew, które służyły do obsadzania poznańskich placów i ulic. W 1902 roku przekazano szkółkę miastu i udostępniono dla publiczności, tym samym stając się Ogrodem Botanicznym. Ogród Botaniczny funkcjonował do 1925 roku. W międzyczasie na terenie ogrodu powstała poznańska palmiarnia. Wzniesiono ją 1910 roku. Po wojnie, w roku 1926 park otrzymał patrona, a został nim prezydent USA Thomas Woodrow Wilson, który przyczynił się do odzyskania niepodległości przez Polskę w 1919 roku.
Nie wiem czy wiecie, ale na terenie parku miało powstać planetarium. W 1927 roku założono nawet specjalny komitet budowy obiektu. Niestety nie znalazłam informacji, czy obserwatorium kiedykolwiek wybudowano, a jeśli nie, to dlaczego…
O parku
Park Wilsona w Poznaniu podzielony jest na dwie różne części. Jedną krajobrazową, a drugą geometryczną.
W części krajobrazowej znajdują się stawy z fontannami, ciekawe okazy drzew, a także alpinarium. Jest tu dużo ciekawych zakątków, cienia. Ta część zdecydowanie nadaje się na spacery w upalne dni. Szum wody i śpiew ptaków bardzo uspokajają i sprawiają, że wydaje się, że jesteśmy gdzieś poza miastem…
W części geometrycznej mieści się PALMIARNIA, która jest największą atrakcją parku, muszla koncertowa i plac z fontanną oraz rzeźbą „Uwolnienie Andromedy przez Perseusza” z (1891) roku, a oficjalne jej odsłonięcie w parku nastąpiło w roku 1956. W jednaj części parku, niedaleko palmiarni znajduje się plac zabaw dla dzieci.
Park wpisano do rejestru zabytków, na noc jest zamykany.
